کوچه در کوچه دلم ریخته بر دور و برت            چقدر خون جگر میرود از فرق سرت
پیـش من راه برو بی‌کمکِ از حسنـین            باورم نیست چنان تا شده امشب کمرت

نـالـۀ سـوخـتـۀ فـزت و رب الـکـعـبـه            پرده برداشته از راز دل خون جگرت

چشمت از ضربه شمشیر چه کم سو شده است            مثل مادر شده دیگر به خدا چـشم تَرَت
پنجـه بر شانـۀ دیـوار نکـش راه بـرو            پهلوی زخمیِ یاس است مگر در نظرت؟
مجـتـبی بـاز عـصای دگـری گـردیـده            خوب در کار عصا تجربه دارد پسرت
حتم دارم که در آن لحظۀ تیغ و محراب            آتش و داغی مسمار شده جـلـوه گرت